Μια νοσταλγική βουτία στο παρελθόν έκανα σήμερα Κυριακή πηγαίνοντας στο Golden Age Hotel of Athens για την Amicamp 2024.
Στον πρώτο όροφο του ξενοδοχείου βρέθηκα αντιμέτωπος με το θηρίο των 16bit την Amiga και τους λάτρεις της στην Ελλάδα που μαζεύτηκαν στα πλαίσια του 10ου Amicamp.
Στον φιλόξενο χώρο αυτό μαζεύτηκαν αρκετοί φάν της Amiga για να δείξουν τα θρυλικά μηχανήματα τους να ανταλλάξουν απόψεις και ιδές, ίσως και αναμνήσεις και να κρατήσουν γενικά ζωντανή την ιστορία της Amiga σε όποια μορφή και αν έχει αυτή.
Στο δωμάτιο αυτό έβλεπε κανείς τόσο την κλασσική και αγαπημένη Amiga 500 που έξαψε την φαντασίαα αμέτρητων πιτσιρικάδων με τα φανταστικά γραφικά της, όσο και πίο σπάνιο hardware όπως Amiga 4000 ή Amiga One που μάλιστα ήταν διαθέσιμα σε οποιονδήποτε να τα δοκιμάσει ελεύθερα.
Αν και τα γραφικά μοιάζουν στα μάτια ενός σύγχρονου gamer απλοικα και λυτά , δεν παύουν όμως να προσφέρουν ατέλειωτη χαρά σε εναν retro gamer που μεγάλωσε διαβάζοντας Pixel και αλλα περιοδικά με τα υπέροχα εξώφυλλα που μας προετοίμαζαν για τα παιχνίδια που θα μας έπαιρναν τα μυαλά. Άσχετο που λόγω οικονομικών σαν πιτσιρίκια μέναμε μόνο στο να κοιτάμε.
Το κυριάρχο θέμα βέβαια της ημέρας ήταν το πρωτάθλημα Sensible World of Soccer όπου οι παίκτες κληρώθηκαν μεταξύ στους σε δυάδες για το κλασσικό διπλό που τόσο αγαπήσαμε όλοι μας
Με την αγωνία για τον νικητή να φτάνει στο κατακόρυφο τα joystick πήραν φωτιά με τα χέρια να κινούνται αστραπιαία πάνω τους δοκιμάζοντας τις μηχανικές αντοχές τους.
Αν με ρωτήσετε βέβαια ποιός νίκησε η απάντηση είναι απλή : Νίκησε η νοσταλγία και το gaming. Γιατι οταν μια ομάδα ανθρώπωνω ενώνεται για να κρατήσει ζωντανό εναν μύθο και ενα παιδικό πάθος τότε σαν κόσμος του gaming είμαστε όλοι καλύτερα.
Ευχαριστώ θερμά τους διοργανωτές της εκδήλωσης αλλά και τους απλούς χρήστες της Amiga που απάντησαν στις ερωτήσεις μου, πολλές φορες ίσως απλοϊκές αλλά και με γύρισαν πάνω απο 20 χρόνια πίσω να ξαναθυμηθώ.